#101 200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego (192 i 193)

Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Miłej lektury!

Dzisiaj pytania 192 i 193  VIII (ostatniego rozdziału książki) "O Historii Szensztatu".

192. Czym jest “Krzyż Jedności”?

Krzyż Jedności jest dobrze znanym dziełem sztuki sakralnej, które powstały w Szensztacie. Przedstawia Maryję u boku ukrzyżowanego Chrystusa, trzymającą kielich do zbierania odkupieńczej krwi. To pokazuje, spółdzielczą rolę Maryi w dziele odkupienia i "dwu-jedność" Chrystusa i Maryi w Ojcowskim planie zbawienia.

Krzyż został stworzony przez pierwszą generację chilijskich seminarzystów Szensztatu, którzy studiowali w Brazylii i Szwajcarii. W czasie ich studiów (pod koniec 1950 roku) Szensztat w Chile przeszedł wielki kryzys jedności. Kiedy pierwsi seminarzyści przyjęli święcenia kapłańskie i byli gotowi do powrotu do Chile chcieli ofiarować prezent Maryi, którym mogliby również podziękować swojej formacji i pomóc wypracować cud jedności.

Krzyż Jedności został wykonany przez jednego z seminarzystów (później znany jako o. Angel Vicente Cerró). Ukończony w 1960 został przyniesiony do Szensztackiego Sanktuarium w Bellavista (Santiago, Chile). W Wigilię Bożego Narodzenia w 1960 roku. Ku wielkiemu zdumieniu wszystkich, pojawienie się Krzyża Jedności rozpoczęło nową erę pojednania i jedności. Zaledwie po pięciu latach o. Kentenich obchodził swoje 80-te urodziny (Rzym, 1965), Chilijska Rodzina Szensztacka ofiarowała mu swój prezent. On przekazał go Paniom Szensztatu w Stuttgart, Niemcy. Oryginalny Krzyż Jedności do dziś znajduje się w Sanktuarium Szensztackim w Stuttgarcie.

Dziś Krzyż Jedności jest znanym elementem wielu Sanktuariów i domowych sanktuariów na całym świecie. Znalazł również drogę do innych środowisk, włączajac w to wspólnoty założone prze Matkę Teresę z Kalkuty, gdy upodobała sobie bardzo ten wizerunek krzyża.

193. Jaki jest czwarty kamień milowy w historii Szensztatu?

Wydarzenie. “Czwarty kamień milowy” nawiązuje do ważnego historycznego wydarzenia, jakie miało miejsce w 1965 roku, kiedy o. Kentenich został przywrócony i wrócił do swojego dzieła w Niemczech. Główne daty to:

• 22 października: papież Paweł VI podpisał decyzję złożoną przez konsystorz  kardynałów, który skutecznie usunął wszystkie zarządzenia/wyroki przeciwko o. Kentenichowi (było to dokładnie 14 lat po tym, jak o. Kentenich został zmuszony do opuszczenia Niemiec w 1951).
• 22 grudnia: Papież Paweł VI przyjmuje o. Kentenicha na prywatnej audiencji. O. Kentenich obiecuje, że Szensztat zrobi wszystko co możliwe, aby pomóc w realizacji misji Kościoła w erze po-Soborowej (po II Soborze watykańskim).
• 24 grudnia: o. Kentenich wraca do Szensztat, Niemcy i celebruje Mszę Świętą podczas Pasterki w Prasanktuarium. Powrót do Niemiec jest czasem określanym jako "drugi cud Świętej Nocy" (patrz pytanie 181).

Czwarty kamień milowy zbiega się z uroczystym zakończeniem Soboru Watykańskiego II (8 grudnia 1965). O. Kentenich, który w tym czasie przebywał w Rzymie, symbolicznie poświęcił kamień węgielny pod przyszłe Sanktuarium Szensztackie w Rzymie i przemawiał na temat Szensztackiego udziału w realizacji misji Soboru.

Uznanie dla Szensztatu. O. Kentenich charakteryzuje wewnętrzne znaczenie czwartego etapu rozwoju jako "przebywanie (stanie) w boskim zwycięstwie" lub "ostateczne zwycięstwo zamieszkania w świecie nadprzyrodzonym". Dla niego jego wolność i koniec wygnania były zewnętrznym aspektem odzwierciedlającym głębszą rzeczywistość, która wzrastała w Szensztacie w okresie testowania: głęboka i niezachwiana ufność i wiara w moc Bożą do odniesienia zwycięstwa.

Biorąc pod uwagę zbieżność z zakończeniem Soboru Watykańskiego II, czwarty krok milowy jest również połączony z misją Kościoła "na nowym brzegu czasów" (patrz pytanie 198). W tym świetle, Szensztat nie tylko ma misję dla Kościoła (patrz pytanie 187), ale także misję z Kościołem, jako że pracuje ona nad realizacją dzieła powierzonemu mu przez Chrystusa. Współpraca ta, razem z formalnymi strukturami i hierarchicznym kierownictwem Kościoła, przyjęła konkretną formę, kiedy o. Kentenich złożył stanowczą konkretną obietnicę względem władz Kościoła (patrz pytanie 194).

Ten kamień milowy oczekuje z niecierpliwością. Choć zwycięstwo królestwa Bożego może być częściowo realizowane po tej stronie wieczności tylko wtedy, gdy człowiek jest całkowicie zakotwiczony w nadprzyrodzone, to coś z boskiego zwycięstwa będzie się stale przebijać. Bóg może użyć nas jako instrumenty, aby odcisnąć Swoje cechy w Kościele i świecie, w konkretnych miejscach i czasach, w których żyjemy.

Znaczenie dla życia i wiary katolickiej. Czwarty kamień milowy dotyka niektórych z najgłębszych nauk Kościoła. Eschatologiczny wymiar naszej wiary (oczekiwanie na drugie przyjście Chrystusa) spotyka wymiar soteriologiczny (konkretne dzieło Odkupienia w naszych czasach). Dzięki większemu doświadczeniu zwycięskiej mocy Boga, stajemy się w większym stopniu zdolni do realizacji dzieła Bożego pomimo wszystkich przeciwności. Naszym wkładem staje się całkowita ufność w Boga i możliwość realizacji Jego Dzieła; Bóg wnosi Swoją moc i wolę aby wykorzystać nas jako Swoje instrumenty/narzędzia. Czwarty kamień milowy może również zwiększyć nasze uznanie dla Kościoła, skupiając uwagę nie tylko na tym co ja mogę zrobić dla Kościoła, ale również jak moja część uzupełniana jest przez wspólną pracę ze wszystkimi dla jednego, wielkiego celu, jakim jest budowanie królestwa Bożego.