#104 200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego (196 i 197)

Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Miłej lektury!

Dzisiaj pytania 196 i 197  VIII (ostatniego rozdziału książki) "O Historii Szensztatu".

196. Kiedy zmarł o. Kentenich?

O. Kentenich zmarł nagle 15 września 1968 w wieku prawie 83 lat. Była to niedziela i święto Matki Boskiej bolesnej. Odprawił właśnie swoją pierwszą Mszę w nowym Kościele Adoracji w Szensztat (Niemcy) i przebierał się w zakrystii, gdy zmarł z powodu niewydolności serca.

W następnych dniach przedstawiciele Rodzin Szensztackich z całego świata zbierały się aby oddać ostatni hołd. Został pochowany w tym samym miejscu, gdzie zmarł, a więc zakrystii Kościoła Adoracji, została ona przekształcona w miejscu jego pochówku. Został tam umieszczony w dniu 20 września 1968. Na kamieniu nagrobnym zostało wpisane epitafium, które wybrał dla siebie, podczas pobytu w Milwaukee:

Dilexit Ecclesiam (Ukochał Kościół)

Od tego czasu setki tysięcy pielgrzymów odwiedziło i modlił się przy jego grobie, zwanym również "kaplicą założyciela".

197. Jakie wydarzenia odznaczyły się w historii Szensztatu po śmierci o. Kentenicha?

Kolejne lata po śmierci o. Kentenicha naznaczone były wyzwaniami dążenia do przodu bez ziemskiego kierownictwa swojego założyciela. Mimo to, stało się jasne, że jego obecność przybrała nową formę – z wieczności, i że on nadal inspiruje swój Ruch. Kierownictwo organizacyjne przekazano w inne ręce, podążające za modelem konfederacji, które on zaplanował, opracowane zostały nowe sposoby realizacji działań, a Szensztat rozpoczął nowy i twórczy okres w swojej historii. Oto kilka z najważniejszych wydarzeń:

• 1969/70: Ojciec Symbol Ojca Prasanktuarium wyrusza w międzynarodową pielgrzymkę do sanktuariów na całym świecie (o. Kentenich planował podróż po świecie na ten okres, i tak „Symbol Ojca wyruszył w „w jego zastępstwie” aby pomóc zjednoczyć Rodzinę Szensztacką po jego śmierci). 
• 1974 (20 października): Koronacja obrazu MTA (nadanie tytułu „Zwyciężczyni” MTA) w Kościele Adoracji z okazji 60-lecia Szensztatu, której towarzyszył powszechny nurt koronacyjny, a także wiele nowych inicjatyw w międzynarodowej Rodzinie Szensztackiej.
• 1975 (10 lutego): Otwarcie procesu beatyfikacyjnego o. Kentenicha.
• 1984: Początek międzynarodowej ekspansji dzieła diakona Johna Pozzobon z Brazylii, jako "Kampania Szensztackiego Różańca" (patrz pytanie 66). Tylko w pierwszym roku, Pielgrzymujące sanktuaria MTA dotarły do Argentyny, RPA, Chile, Zimbabwe, USA, Boliwii, Paragwaju i Urugwaju.
• 1985: Obchody 100-tnej rocznicy urodzin o. Kentenicha, zwieńczone „Tygodniem Obchodów” w Szensztacie, Niemcy (13000 osób uczestniczyło w końcowej Mszy Św.) oraz pielgrzymką do Rzymu, i audiencją  u papieża Jana Pawła II (patrz pytanie 199). Podczas papieskiej audiencji Rodzina Szensztacka uroczyście odnowiła obietnice o. Kentenicha wobec Kościoła (patrz pytanie 194).
• 1991: Jan Paweł II jest pierwszym papieżem poświęcił i nawiedził Sanktuarium Szensztackie, gdy uczynił to w Koszalinie (północny zachód Polski).
• 1996: Beatyfikacja Karola Leisnera (patrz pytanie 34) przez papieża Jana Pawła II w Berlinie, pierwszy członek Ruchu Szensztackiego ogłoszony „błogosławionym”.
• 1999: Obchody 50. rocznicy z dnia 31 maja 1949 r zostają zwieńczone wielkim międzynarodowym zjazdem Rodziny Szensztackiej w Bellavista (Santiago), Chile.
• 2000 (29 grudnia): W ostatnich dniach Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, Jan Paweł II składa prywatną wizytę w Sanktuarium Szensztackim w Rzymie.

Karol Leisner (źródło)