wtorek, 19 lipca 2016

#25 200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego (64 i 65)

Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Samej książki (jeszcze) nie posiadam, dlatego odpowiedzi opieram o wiadomości ze strony Schoenstatt Movement of San Antonio.

Dzisiejsze pytania to nr 64 i 65 z Rozdziału III - O Sanktuarium.






64. Czym jest sanktuarium serca?
Sanktuarium Serca jest to serce, w którym zamieszkała MTA z tymi samymi łaskami, jak w Sanktuarium, poprzez osobisty związek z Szensztackim Przymierzem Miłości. Przez przymierze chrztu dostępuje się udziału do życia w łasce, które czyni z nas miejsce gdzie mieszka Bóg oraz świątynię Ducha Świętego (zob Rz 5,5 i 1 Kor 3,16). Ze względu na to, że Przymierze Miłości jest Maryjną formą odnowienia przymierza chrztu, nadaje ono również nowe znaczenie i witalność dla nas samych jako osób poświęconych Bogu. Poświęcenie sanktuarium serca może być przeprowadzone bezpośrednio lub pośrednio. W sposób pośredni odbywa się poprzez zawarcie Przymierza Miłości z MTA, gdyż właśnie wtedy łączymy się osobiście ze strumieniem życia i łaski płynących z Sanktuarium. Poświęcenie może również nastąpić w sposób bezpośredni, jako osobny akt poświęcenia, jak uczyniło to wiele rodzin i osób świeckich, podczas ostatnich miesięcy swojej obecności o. Kentenicha w Milwaukee w 1965 roku. Poświęcenie to może zrodzić się z  docenienia stale wzrastającej działalności Maryi w sercu jako sanktuarium, wynikać ze szczerej chwilowej potrzeby, aby zaprosić Ją wprost do zamieszkania w sercu lub też kształtować się przez pewien czas duchowego wzrostu, zwykle obejmujące unikalny charakter czyjegoś serca i misji.


65. Czym są kapliczki przydrożne i “Sanktuaria MTA”?
Kapliczki przydrożne mogą mieć różną wielkość: od prostych przydrożnych symboli lub znaków w ogrodzie, po niewielkie kapliczki. Mniejsze wersje często wyrażają pragnienie osoby, rodziny lub grupy, aby uwidocznić wizerunek MTA w ich sąsiedztwie lub okolicy. Przypominają gościom i przechodniom o Bogu i modlitwie. Większe kapliczki przydrożne często stanowią lokalne centrum gromadzenia się grup lub Rodzin Szensztackich, gdzie nie ma sanktuarium filialnego. Takie sanktuarium (może to być mała kaplica z obrazem MTA lub wizerunek MTA przy bocznym ołtarzu w kościele parafialnym) działa jako miejsce duchowej jedności i przywiązania, a nierzadko stanowi miejsce spotkań i obchodów Dnia Przymierza 18 dnia każdego miesiąca. „Sanktuaria MTA” są lokalnymi sanktuariami, których historia sięga przed pierwsze sanktuaria filialne.  W tym czasie chęć posiadania lokalnego sanktuarium nie wiązała się jeszcze z pomysłem budowy repliki Prasanktuarium. Zamiast tego jakaś inna kaplica kupowana lub zbudowana i tam umieszczano wizerunek MTA. Dla lokalnej Rodziny Szensztackiej, łaski płynące z Sanktuarium wiążą się właśnie z tym Sanktuarium, a w niektórych z nich zainstalowano replikę ołtarza, mimo iż z zewnątrz zachowano unikalny kształt. Większość takich sanktuariów znajduje się w Niemczech i w Szwajcarii.


Przykłady przydrożnych sanktuariów:
źródło:  http://www.tierradepalmares.tur.ar/

źródło: http://www.tierradepalmares.tur.ar/

źródło: http://www.schoenstatt.org/



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz