wtorek, 11 lipca 2017

#62 200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego (115 i 116)


Jak co wtorek publikuję odpowiedzi na pytania dotyczące Ruchu Szensztackiego, oparte na książce o. Niehausa "200 pytań na temat Ruchu Szensztackiego". Miłej lektury!



Dzisiaj pytania  nr 115 i 116 z rozdziału VI "O Szensztackiej pedagogice".



115. Dlaczego wychowanie Maryjne jest tak istotne?
Fundamentalną podstawą pedagogiki przymierza jest to, że Bóg prowadzi nas do konkretnego partnera przymierza,  dlatego, że osoba ta będzie podstawowym narzędziem, który doprowadzi nas do nieba. Odnosi się to do małżeństwa. Odnosi się to również do roli Maryi w Szensztacie i Kościele (patrz pytania 17 i 79). Dlatego też Szensztat podkreśla nie tylko ważność wychowania w przymierzu, ale także wychowanie Maryjne. Im głębiej poznajemy i kochamy Maryję, tym bardziej nasza dusza może żyć Przymierzem. Wartości Jej osoby (w pełni zbawiona, przepełniona Chrystusem, wsłuchana w głos Ojca, poprzez działanie Ducha Świętego) stają się naszymi, kiedy zbliżamy się do „błogosławionej między niewiastami” (Łk, 1:28,42). W czasie konferencji w 1950 roku, o. Kentenich wskazał różnorakie powody, dla których wychowanie Maryjne jest tak ważne. Głównym powodem jest: „Oddanie Maryi, które jest nie tylko podstawową zasadą, ale wyjątkową regułą kształtowania całego naszego wychowania” (Grundriß einer neuzeitlichen Pädagogik, str. 250). Innymi słowy, osobista relacja z Maryją kształtuje nie tylko postać, ale i duszę osoby, której serce i dusza dociera do serca i duszy tych, którzy ją kochają. Jeśli tak się dzieje to następuje milowy krok w edukacji.  Jednym z nich jest nie tylko powierzchowna edukacja osoby metodą prób i błędów, ale edukacji, która dosięga głębi całego człowieka. Wychodząc od tej myśli, o. Kentenich wskazuje trzy dalsze korzyści wychowania opartego na Przymierzu z Maryją: „Daje nam ono: 1. Osobiste otwarcie się na boską wrażliwość i poczucie wartości Boga, 2. Doskonały, konkretny ideał, który odpowiada na wielkie trudności naszych czasów, rozumiejąc ludzką osobę i życie w poczuciu ludzkiej godności, 3. Pewność, że możemy żyć tym ideałem (Ibidem, str. 251). Podsumowując, bez silnego wychowania Maryjnego kształtowanie typu chrześcijanina potrzebnego na „nowy brzeg czasów” jest trudne, jeśli nie praktycznie niemożliwe w naszych zdezorganizowanych i zliberalizowanych czasach.

116. Jaki jest cel Maryjnego wychowania?
Celem każdego wychowania Maryjnego jest osiągnięcie celi wychowania Katolickiego w sposób ściśle zindywidualizowany i płynący z głębi serca – całkowicie formujący ucznia Chrystusa w najszybszy, najkrótszy i najpewniejszy sposób (patrz pytania 17 i 80). Jak podkreślił o. Kentenich w 1950 roku:Gdzie wychowanie Maryjne jest włączone w organizm wychowania Katolickiego, cel [wychowania Katolickiego] otrzymuje rozszerzoną formę: Celem edukacji Maryjnej jest umożliwienie i przygotowanie uczestników Chrystusa i dzieci Boga do niezależnego wzrostu i z własnej inicjatywy w jak najdoskonalszym, jak to możliwe, Maryjnym przywiązaniu do jak najdoskonalszej, jak to możliwe, Maryjnej postawy, lub tak wyraźny Maryjny styl życia i pracy jak to możliwe” (Grundriß einer neuzeitlichen Pädagogik, str. 266). Innymi słowy, jego celem jest nie tworzenie słabej i zależnej osobowości, ale prawdziwego ucznia w duchu Maryi i w połączeniu z Maryją, który uczy się od Niej jak kształtować nasze życie w duchu Ewangelii.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz